โรคพาร์กินสัน

โรคพาร์กินสันเป็นโรคที่เกิดจากความเสื่อมของเซลล์สมอง โดยเฉพาะส่วนที่สร้างโดพามีน (dopamine) ทำให้โดพามีนมีปริมาณน้อยลง จึงส่งผลให้เกิดความผิดปกติของการเคลื่อนไหว

+โดพามีนคืออะไร

โดพามีนเป็นสารเคมีในสมองที่จัดอยู่ในกลุ่มแคทีโคลามีน สร้างมาจากกรดอะมิโนชนิดไทโรซีน โดยอาศัยการทำงานของเอนไซม์ไทโรซีนไฮดร็อกซิเลส เป็นทั้งสารสื่อประสาทที่คอยกระตุ้น โดพามีนรีเซพเตอร์ (dopamine receptor) และเป็นฮอร์โมนที่หลั่งมาจากไฮโปทาลามัส (hypothalamus) โดยเมื่อโดพามีนถูกหลั่งออกมาแล้วจะส่งผลต่ออารมณ์ให้มีความตื่นตัว กระฉับกระเฉง มีสมาธิมากขึ้น และไวต่อสิ่งกระตุ้นต่างๆ รอบตัว

+อาการ

อาการทางกาย

>>สั่น >>เคลื่อนไหวช้า >>หน้านิ่ง >>พูดช้า เสียงค่อย >>น้ำลายไหล >>ร่างกายแข็งเกร็ง >>เดินลำบาก เดินซอยเท้า เท้าติดเวลาก้าวขา >>หกล้มง่าย

อาการทางจิตใจ

>>ซึมเศร้า >>วิตกกังวล

อาการอื่นๆ

>>ความจำระยะสั้นไม่ค่อยดีในระยะต้น ความจำเสื่อมในระยะ ท้าย >>เหงื่อออกมาก >>ท้องอืด ท้องผูก >>ปัสสาวะบ่อย ควบคุมการปัสสาวะไม่ได้ >>การรับรู้กลิ่นและรสไม่ดี >>มึนศีรษะเวลาลุกขึ้นเนื่องจากความดันโลหิตต่ำลง

+สาเหตุ

ในปัจจุบันยังไม่ทราบสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคพาร์กินสันอย่างแน่ชัด แต่เชื่อว่ามีปัจจัยที่อาจส่งผลให้เกิดโรคพาร์กินสันได้

>>ปัจจัยทางพันธุกรรม ในรายที่มียีนผิดปกติอาจเพิ่มความเสี่ยงของการเกิดโรคพาร์กินสันได้

>>ปัจจัยทางสิ่งแวดล้อม เช่น การได้รับสารบางอย่างเป็นเวลานานๆ ไม่ว่าจะโดยการสูดดมหรือการรับประทาน หากแต่ยังไม่ทราบว่าสารใดในสิ่งแวดล้อมที่มีส่วนทำให้เกิดโรคพาร์กินสัน